Sessiz bir cumartesi sabahı yaşıyorum. Evin beyleri - Hektor dahil - uyuyor ve ben de kitap okudum saatlerce. Kitap okumaktan yorulunca da bloguma geldim.
Hektor'u paylaşmamıştım uzun zamandır. Bu, yaz başında evin içindeki cereyandan faydalanmak için hole çıkardığım koltuk. Büyük ihtimalle eylül sonu gibi oturma odasındaki yerine döner artık. Hektor orada kolçağın dibine saklanarak bize pusu kurmayı çok seviyor. Bu fotoğrafta yüzünde gördüğünüz ifade de ben kudurdum, benimle oynayın ifadesi :O). Koltuk mutfak kapısının da hemen kenarında yer alıyor. Bazen biz mutfaktayken çaktırmadan oradan bizi izliyor. Fotoğrafta ayrıca gördüğünüz çıkmış iplikler Hektor'un marifeti. Örtü koyarak koltuğu koruyabileceğimi ummuştum ama geçen gün örtüyü yıkamak için çıkardığımda gördüm ki altındaki koltuğu da eşelemiş. Kocaman bir tane tırmalama tahtası da var, arada halıyı da kullanıyor ama bu tekli koltuklar da sevdiği bir tırmalama noktası. Yine de bunlara sardığından üçlüleri kurtarabildiğim için mutluyum :O). Geçen kış perdelere asılarak sallanma oyununu da çok seviyordu. Yaz gelince unuttu. Kışın yine aklına düşer mi acaba diye merak içindeyim. Hava bir kapalı bir açık. Hafif bir serinlik hakim. Güzel bir eylül gününden sizlere yazdığım için mutluyum. Bugün ayrıca evlenme yıldönümümüz. Yirmi beşinci yılımıza gireceğiz. Yarın da rahmetli babamın doğum günü. Senelerce çifte kutlama yaptık. Bazen aynı gün bir araya geldik, bazen birer gün arayla ayrı ayrı kutladık. Yılın bu zamanı onu düşünmemem imkansız.
Yine görüşmek üzere.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder