Geçenlerde yazmıştım Atahan şu sıralar evde diye. O tekrar işe başlayana kadar geçerli olmak üzere bir anlaşma yaptık onunla: Kahvaltı yine benden ama öğle ve akşam yemekleri ondan. Bulaşıklar bende. Malzeme takibi ve yemeğin ön hazırlığından salatasına ve tabağa konulana kadar her şeyi de onda. O kadar güzel geldi ki bu bana üzerine paragraflarca yazı yazabilirim. Yemek yapmayı seven bir insanım normalde ama bazen tabi ki canım yapmak istemiyordu. Her gün ne yapacağım derdine düşüyordum. Bir işin tam ortasındayken ya da gayet güzel kitap okuyorken acıkmaya başladığımız için artık kalkıp yemeği yapmam gerekiyordu. Aslında bunların hiçbiri sorun değil de ben sabahtan yemeği yapayım akşama rahat edeyim moduna bir türlü giremediğim için günüm sürekli bölünüyordu. Şu an evde özel aşçım varmış gibi ve eğer bir gün kendime istediğim gibi özel çalışanlar tutabilecek bir gelirim olursa ne temizlikçi ne başka bir şey ilk yapacağım iş aşçı tutmak olur :O). Süper bir rahatlıkmış, lüksmüş, kolaylıkmış. Şu an yazımı okuyan ve aşçısı olan zengin biri varsa değerini bilsin, el üstünde tutsun o kadar diyorum yani :O). Bir yandan da bu güzelliğe çok çabuk ve çok fazla alıştım çocuk işe girince ne yapacağım, eskisinden daha zor gelecek diye düşünüyorum. Arada onun haftalık listelerini falan alayım elimin altında haftalık yemek listesi olsun en azından bari :O).
Miyop astigmatım ben. Çok ileri değil miyobumun numarası ama yanında astigmat olunca zorluyor bazen. Sürekli gözlük taktığım için uzağı görebiliyorum ama yakını göremiyorum. Yaş da kırk dört olunca artık yakını göremediğimi düşünüyordum. Gözlüğü yenileyeceğim zaman bana bir de yakın gözlüğü versin - numarasını belirlesin diye doktora da demiştim yakını göremiyorum diye, gözlüğünü çıkar görürsün demişti. Alay mı etti diye düşünmüştüm o an ama adam haklıymış, belli bir boyuttaki yazıları/sayıları gözlükle değil gözlüğü çıkarınca görebiliyorum. Bazen özellikle kitap okurken kitabı yakında tutuyorsam gözlüğü çıkarıyorum. Bir süre sonra duruş değiştirip biraz uzakta tutunca tekrar gözlüğü takıyorum. Bazen dışarıda tak - çıkar zor oluyor. İlk başta biraz bulanık oluyor bir de. Telefondan küçük puntolu bir şeye bakıyorsam göremiyorum. Bu işin bir çözümü var mı, normali bu mu onu da bilmiyorum. Dün acaba küçük yazıları biraz daha rahat (ve gözlüğü çıkarmadan) okuyabilir miyim diye merak edip telefona büyüteç yükledim. Yetmiş yaşındakiler alınmasın ama kendimi yetmiş yaşında gibi hissettim. Bir yandan da işe yaradı sanki, mutlu oldum. Bilmiyorum bu iş nasıl gidecek böyle.
Sonra yine görüşmek üzere...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder