13 Şubat 2019

1106

            Bu akşam bir arkadaşımın yakın bir akrabasına kanser teşhisi koyulduğunu öğrendim. İnternete girip bir bakayım dedim, ne diyor o kanser hakkında, tedavi yöntemlerinden bahsetmiş, risk faktörlerini vb.sıralamış. Ekstra bir bilgi yok. Halbuki aylar önce babama pankreas kanseri teşhisi koyulduğunda internette aradığım anda karşıma çıkan, dünyadaki en ölümcül 3. kanser türü olduğu ve hastaların en fazla altı ay içinde vefat ettiğiydi. Nitekim babamı da teşhisin beşinci ayında kaybettik. Altı ayı bile tamamlayamadık. Sonuçta babamın iyileşeceği umudumu hiç kaybetmesem de ben bir yandan da babamın yasını daha teşhisi öğrendiğim ilk gün tutmaya başladım!

2 yorum:

Adsız dedi ki...

Bende babamı aynı tür kanserden kaybettim.
Bir ay içinde teşhiş, tedavi arayişinı yaşarken.
Biz de hastaliği kabullenme, bir yandan bir ay sonrasini görme, yas tutma, ona oynamaya devam etmiştik.
Etrafimizdakilere usulunce tedavisi olmadiğini anlatmaya çalismiştir.
Herseyin bir ay icinde bitecegini ise söyleyemedik dillendiremedik.
Biz yuzumuze bakarak boşuna doktor doktor gezmeyin hersey bitmiş diyen doktor kadar olamadik.
Babam bir aydan az bir kac gunde gitti...
Biz yillardir hala o bir ayi hazmetmeye çalişiyoruz.
Bu kanser türü malasef ki rutin kntroller dişinda en son evresinde belirti veren türmuş. Bize de öyle söylenmişti.
Allah babaniza rahmet etsin, mekanı cennet olsun.
Sizlere sabir versin...

Ayşin

Burcu - Mutfak Camı dedi ki...

Ayşin, sizlerin de başı sağ olsun. Babağınızın toprağı bol, mekanı cennet olsun. Yaşamayanın anlaması o kadar zor ki. Aslında anlasalar da ne işe yarayacak ki de diyebiliriz.