Sabah çok erken kalktığım için karanlık oluyor ben kalktığımda. O yüzden perdeleri açmayı ve pencereyi açıp evi havalandırmayı sonraya bıraksam da normalde her sabah kalktığımda dışarısı ne durumda diye bir camdan bakarım mutlaka. İlk defa bugün bunu erteledim çünkü sabah beşte - altıda değil garip bir şekilde uykum bölününce dörtte uyandım. Neyse, perdeyi açmam dokuzu buldu ve açtığım anda bu manzarayla karşılaştım. Hiç beklemiyordum sabah şoku yaşadım resmen. Bir yandan da çooook mutlu oldum. Perde, tül ne varsa açtım. Bu manzaraya eklenmiş bir de sakin ama iri iri yağan karı düşünün. İşte şu an size öyle bir pencere karşısından kafamı her kelimede mutlaka kaldırıp yağan kara bir göz atarak yazıyorum. Çok keyifli. Az önceye kadar kimse de yoktu sokakta. Şimdi çocuklar dayanamadı kar topu oynamaya çıktı tam karşımdaki parka. Kar montunu giymiş bir köpek hoplaya zıplaya geçti camın önünden. Normalde eskiden her kar yağdığında işe nasıl gideceğim, işten nasıl döneceğim endişem oluyordu. Seneler sonra ilk defa kar yağarken evdeyim ve tek derdim kahve mi içeyim sıcak çikolata mı diye karar vermek. Bu mutluluğu ve keyfi sizlerle de paylaşmak istedim hemen :O).
Görüşmek üzere...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder