Ev işleri ve diğer işlerle ilgili günlük rutinlerim var. Onları düzenli yaptığımda birçok şeyden zaman tasarrufu sağlamış oluyorum ama bazen ipin ucu kaçıyor ve o rutinleri tekrar oturtmak zorluyor beni. Geçen haftaki otel yangınından sonra o kadar çok üzüldüm ve moralim bozuldu ki her şeyi boş verdim. Hiçbir şey yapasım da gelmedi. Sosyal medyaya pek bakmadım. Sürekli karşıma yangınla ilgili videolar, haberler çıktığından tam toparladığımda yeniden moralim bozuluyordu. Senelerdir oynamadığım bir oyun vardı. Onu yükledim tekrar ve parmaklarım acıyıp gözlerim ağrıyana kadar oynadım. Tüm vefat edenler ve yakınları için üzülmeye devam etsem de şimdi daha iyiyim.
Burada çok bahsetmesem de bir abim vardı. Annemin erkek arkadaşı meselesinde pek olumlu bakamadı konuya, biraz uzaklaştı. Ben de anneme destek olduğum için ya da karşı çıkmadığım için benimle de görüşmeyeceği bilgisine nail oldum geçenlerde. Atahan'la da görüşmeyecek bu bağlamda anladığım kadarıyla. Ablamın oğlu da anneannesiyle hala görüştüğü için galiba onu da çıkardı hayatından. Üzüldüm. Çok bir araya gelemesek de adı vardı en azından artık o da yok. Hayırlısı herkes için...
Hep daha sık yazacağım deyip arayı yine uzatıyorum. Yazmak iyi geliyor aslında bana. Sizlerle paylaşmayı seviyorum. Yazının en başında demiştim ya rutinler iyi oluyor diye. Buraya en fazla iki günde bir yazmayı rutin haline getireceğim. 2025 hedefim bu olsun!
Yine görüşmek üzere.
2 yorum:
Eski takipçi olduğumdan abini biliyorum, bazen aile içinde böyle şeyler oluyor, bakışa bırakmak lazım, sakın üzülme Burcu.
Sevgili Serpil,
Oturdum bir güzel ağladım. Kötü duygularımdan arınmış gibi hissettim kendimi. Uzun zamandır ağlamamıştım. İyi geldi :O).
Yorum Gönder